Kapitalizm - ateizm praktyczny.

kapitalistyczna era jest podświetlona patmīla dzięki nim sam może wyjście do niesprawiedliwego bogactwa ludzkości. Kochać stojąc podstawowe niesprawiedliwość uszczerbku, a ona może być przydatna tylko apsegu kapitalizm i ozdoby . Kapitalizm zatem starają się zmniejszyć citmīlas wszędzie i nie uznając ich rolęrealną siłą , ale tylkowyimaginowane , historycznie, jak gdyby fantasmu nieaktualne . Stamtąd pochodzą i korzystać citmīlas czas oszukiwania . Często jest to wgląd do porzucenia kapitalizmu apkarotāji a następnie wymyślić siebie niezgodności

- proporcjonalnie do wymagań pomnożona -
wydajność pracy może tylko startować. Kapitalizm
staramy się osiągnąć taką technikę i pracy przymusowej pomocy
i dojść do katastrofy. Ponieważ oba są
mechanicznie, więc do ż

koniec kapitalizmu wymaga życia gospodarczego, której nie może
dalszego rozwoju. Wymaga to także życia duchowego, ponieważ
Kapitalizm nie daje jednostce już cele na zewnątrz, ale
komplementarność i przyjemność sobie. Cele poza indywidualnym siebie
stwierdził, że kapitalizm nie jest już samo zarządzanie.

Galvenais kapitālisma trūkums - labumu nevienlīdzīga

sadale, galvenā sociālisma priekšrocība - vienlīdzība

trūkuma sadalē.